مراسم تجلیل از زحمات مدیر سابق سازمان فناوری اطلاعات و رئیس قبلی سازمان نظام صنفی کشور برگزار شد.

غروب آرام آرام خورشید را در خود می کشید و عصر یک روز زیبای زمستانی خبر از برگزاری جلسه ای برای تقدیر از زحمات چندین ساله دو تن از مدیران ارشد حوزه فناوری اطلاعات در بخش دولتی و خصوصی کشور توسط سازمان نظام صنفی رایانه ای می داد . مراسمی که شاید اصلی ترین هدفش، نشان دادن اهتمام این سازمان برای ارج نهادن به زحمات افرادی بود که سالهای سال در کنار بخش خصوصی بوده و زحمت حمایت از ولی نعمتان خود را به جان خریده اند . ( من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق)

جلسه با قرائت آیاتی چند از کلام وحی و طنین پر افتخار سرود ملی کشور عزیزمان ایران سر فراز در سالن همایش های برج میلاد آغاز شد . در این مراسم که از ابتدای جلسه با حضور پرشور همکاران از سراسر کشور لبریز بود، ابتدا کاظم آیت اللهی به عنوان رئیس سازمان نظام صنفی کشور ، خدمت یکایک مهمانان عرض خیر مقدم و خوش آمد گفت و از تلاشهای چندین ساله مهندس حکیم جوادی و مهندس رحمتی تقدیر و تشکر کرد.

آیت اللهی برهه زمانی مسئولیت این دو بزرگوار را یک دوره بسیار حساس خوانده و اعلام داشت تعامل هرچند ضعیف دولت با بخش خصوصی در حوزه فناوری اطلاعات در آن مقطع زمانی، مرهون زحمات این دو بزرگوار بوده است .

در ادامه برنامه که با اجرای گرم و پرشور  آقای بحری چهره آشنا و جذاب صنف پیگیری می شد ، جمعی از جوانان هنرمند حاضر در سالن، قطعات فاخری از موسیقی سنتی کشور عزیزمان را اجرا کردند که مورد استقبال تمامی میهمانان قرار گرفت.

با وجود تکمیل شدن ظرفیت سالن همچنان شاهد حضور همکاران و علاقمندان به جمع حاضر بودیم که با ورود آقای مهندس جهانگرد به عنوان معاون وزیر و یکی از خوشنام ترین های چهره های حوزه فناوری اطلاعات کشور ، جمع عیاران کامل شد . ( اندک اندک، جمع مستان می رسند )

شاید حالا بهترین زمان برای بیان خاطرات دوستان و همکاران قدیمی باشد و در این عرصه چه کسی خوش سخن تر از مهندس سعیدی که هم خود سابقه حضور در راس سازمان را داشته و هم سالیان سال طعم تلخ و شیرین این تعامل را چشیده است .

در ادامه نیز (چون که صد آید، نود هم پیش ماست)، سخنان تند اما شیرین آقای مظلوم انتظار جمع حاضر بود که براورده شد و ایشان با اشاره به تحقق حداکثر 20% انتظارات بخش خصوصی از دولت طی هشت سال از زحمات آقای حکیم جوادی تشکر کرده و اعلام داشت در آن شرایط حاکم که اعتقاد مدیران به فناوری اطلاعات و بخش خصوصی به واقع مثال زدنی بود!! ( البته ایشان چند نمونه ای هم آوردند که بماند!!) یک تار مو هم یک تار موست.

سخنران بعدی آقای قمی دبیرکل خوش سابقه صنف بود، کسی که سابقه همکاری با هر سه رئیس را داشته و به تعبیری "مردی برای تمام فصول" است . حمیدخان قمی که حرص و جوش هایش برای سازمان و دفاع از حقوق صنف طی این 9 سال ، به وضوح غبار خستگی را بر چهره اش پاشیده ، همچنان با خنده های بلند و گاهگاهش مطلوب قلب هاست. او در سخنان خود به آرامش ظاهر، درعین التهاب درون آقای رحمتی اشاره کرد و گفت بارها و بارها شاهد بوده وی چگونه در نهایت ناراحتی و خشم ، صرفأ برای حفظ منافع صنف ،خویشتن داری کرده تا از بحران عبور کند . بحران هایی که شاید با اندکی تعجیل و بی احتیاطی می توانست شالوده و بساط سازمانی را درهم پیچد.

دعوت مجری از سایر همکاران و قدیمی های صنف تعدادی از دوستان را هم پشت تریبون آورد تا از خوشی ها و ناخوشی های روزهای قدیمی یاد کنند .

نوبتی هم باشد نوبت جهانگرد بود. مردی که همه او را با تکفا می شناسیم ولی برای من آرامش و توسل او در اوج مشکلات، خاطره ایست. کسی که بی مهری هشت ساله را به جان خرید تا به قول سعیدی، جهانگیر بماند و به قول بعضی ها وزیر {در سایه } دولت یازدهم باشد . شاید اگر بخواهیم نمود تدبیر و امید روحانی را در بخش فاوا جستجو کنیم ، وی نمونه خوبی است .بگذریم ...

مهندس جهانگرد با همان چهره آرام و متین خود با حاضرین سخن می گفت. مثل همیشه از شرایط فعلی حاکم گفت، از انتظارات دولت صحبت کرد و از اقدامات این مدت آمار داد . او گفت که روحانی در تحقق دولت الکترونیک استوار است و افزود رئیس جمهور شخصأ به فناوری اطلاعات اعتقاد دارد. از انتظاراتش از بخش دولتی حرف زد و خطراتی که این مسیر ممکن است داشته باشد و .....

کم کم عقربه های ساعت به 9 نزدیک می شد و انتظار حاضرین برای صرف شام محسوس تر. فرصت خوبی بود تا به بهانه تقدیر و اهدای هدایا سخنان آقایان حکیم جوادی و رحمتی را هم بشنویم . شاید جالبترین اظهار نظر را خود حکیم جوادی کرد و گفت انتظار چنین مراسمی را به هیچ وجه نداشته و حالا احساس می کند که کم کاری های زیادی داشته و باید چندین برابر دوران مسئولیتش به بخش خصوصی نزدیکتر می شد و خدمت می کرد . پرویز خان رحمتی هم دوره حضورش به عنوان رئیس سازمان را، با همه سختی ها و مشکلات موجودش، جزء بهترین دوران کاریش نام برد و گفت که خاطرات آن برای همیشه پابرجا خواهد ماند. رحمتی رمز موفقیت صنف را در اتحاد همکاران دانسته و افزود، تا وقتی همه با هم همراه و هم قدم باشیم، منافع صنف حراست خواهد شد. (... ما همه با هم هستیم).

بخش پایانی مراسم ، تقدیم هدایای تدارک دیده شده به این دو بزرگوار بود و کلام ا... اهدایی وزارت به این عزیزان ، گل سرسبد آن . البته نا گفته نماند که صدای سکه و تابلو فرش و چیزهای دیگری هم از کیسه هدایا می آمد .

خلاصه کم کم بار سفر بسته و عزم شام کردیم، هوا هم حسابی سرد شده بوده و فاصله تا رستوران محیطی برج میلاد زیاد. اما چه کنیم که رد دعوت میزبان، ترک ادب و ما نیز مبادی آداب . البته ظاهرأ این تقید به آداب در میان تمامی حاضرین رسوخ فراوانی داشته و همه در سالن حاضر بودند . بماند که تا زمان رسیدن ما دوستان زحمت بخشی از مراسم پذیرایی را کشیده و تنها صف های طولانی تشکیل شده نصیب ما شده و بس. (موضوع سبد و ... ). خوب نوش جان و گوارای وجودشان.

راستی برخی از دوستان هم که سرمست از انتخاب مجدد همکارشان در مجمع عمومی بودند، مسئولیت تهیه گزارش مصور قدم به قدم مراسم را برعهده گرفته و مستقیمأ در شبکه های اجتماعی موبایل منتشر می کردند تا رنگ و بوی آی تی مراسم حفظ شده و عالم و آدم،حاضر و غایب بدانند و آگاه باشند که ما چه گفتیم و چه کردیم و چه خوردیم...(خلاصه آب خوش از گلویمان پایین نرفت که نرفت).

اگر بخواهم منصف باشم حیف است از "مظلومیت" اسپانسرهای مراسم نگویم که کمتر تبلیغی (بجز چند مورد ناچیز) نکردند و مرا به یاد مراسم های مشابهی که همین چند وقت پیش با بنر های چشم گیر و تیزر های پر رنگ و لعاب در همین مجموعه تشکیل شده بود انداخت. البته انصافأ آن هم عالی بود و قابل احترام .خلاصه دست و پنجه کی پاد و پیشگامان بندر خشک کویر و خیلی های دیگه هم درد نکنه.

هوا حسابی سرد شده بود و من هم عزم وطن داشتم. با همه این حرف ها خاطره بسیار زیبایی در ذهن ها نقش بست تا ورق دیگری از آلبوم سازمان رقم بخورد .(راستی عکس های تهیه شده را بعدأ اضافه خواهم کرد) شب بر همه شما خوش ....