چگونه نقشه های گوگل قدرت مغز ما را کاهش می دهد؟!

وابستگی به نقشه های اینترنتی و آنلاین به ویژه نقشه های گوگل، این روزها و با توجه به وفور دسترسی به اینترنت از طریق گوشی های هوشمند بسیار زیاد شده است؛ اما اتفاقات عجیب و غریبی که این وابستگی ها اخیرا رقم زده است، به همراه مطالعاتی که محققان دانشگاهی انجام داده اند، هشدار بزرگی برای ماست تا از اتکا به نقشه های گوگل به شدت پرهیز کنیم.

اکنون بیش از پنج سال است، توریست هایی که برای دیدن کوه Mount Rushmoreدر داکوتای جنوبی به نقشه های گوگل اطمینان می کنند، به آدرس اشتباه فرستاده می شوند. تا کنون بارها از گوگل خواسته شده که آدرس این مکان را اصلاح کند، ولی بنا به دلایل عدیده این اتفاق هنوز رخ نداده است.

این تنها موردی نیست که در نقشه های گوگل، آدرس های اشتباه منجر به سردرگمی کاربران شده است و البته اشتباهات این نقشه ها همیشه هم به این اندازه کم هزینه نبوده است. همین اخیرا اتفاقی عجیب در ایالات متحده همه رسانه راه متوجه خود ساخت: آدرسی اشتباه در نقشه های گوگل منجر به آن شد که تیم تخریب ساختمان، خانه ای اشتباه را با خاک یکسان کنند. در این مورد البته گوگل واکنش نشان داد و مسئولیت ماجرا را به عهده گرفت.

در سال 2010 نیروهای کاستاریکایی با اشتباه نقشه گوگل وارد خاک نیکاراگوئه شدند که اعتراض این کشور را به دنبال داشت و در یک مورد نیز پلیس کالیفرنیا ساعت ها به دلیل آدرس اشتباه روی نقشه های گوگل به دنبال منزلی می گشت که یک قتل در آن اتفاق افتاده بود.

این موارد همه حاکی از آن است که نقشه های گوگل از خطاها و ایرادات اساسی رنج می برد. نقشه های گوگل با استفاده از لایه های متعددی از نقشه های ماهواره ای و عکسبرداری های خیابانی ساخته شده و با استفاده از حجم عظیم از اطلاعاتی که توسط کاربران عادی نیز قابل ویرایش است، هدایت می شود. تعداد بیشماری از افراد از سوی گوگل مشغول رصد و اصلاح این اطلاعات و آدرس ها هستند اما با این همه، هنوز هم خطا جزو لاینفکی از نقشه های گوگل به شمار می رود.

علاوه بر این خطاهای انسانی، باید هک های گاه و بیگاه نقشه های گوگل را که بنا به مقاصد خاص صورت می گیرد نیز در نظر آورد. در سال 2014 «برایان سیلی» با هک نقشه های گوگل موفق شد که آدرس و شماره تماس دفتر اف بی آی در سانفرانسیسکو را تغییر دهد و به این شکل ضعف امنیتی نقشه های گوگل را نشان داد.

با همه اینها، هنوز هم توریست های کوه Rushmore حتی با وجود تابلوهای راهنما در مسیر خود، نمی توانند آدرس مشخص شده بر روی نقشه های گوگل و GPS را نادیده بگیرند؛ اما چرا؟ آیا ما به شکل جمعی در حال از دست دادن حس خود نسبت به جهت یابی هستیم و به کلی این امر مهم را به ابزارهای تکنولوژیک واگذار کرده ایم؟

مطالعات عصب شناسی جدید بر این باور هستند که بلی، نقشه های گوگل و GPS تاثیر کاملا منفی بر کارکرد ذهن ما دارند. محققان دانشگاه «مک گیل» طی مطالعات اخیر خود بر روی افرادی که از نقشه های گوگل و GPS استفاده می کنند و افرادی که اتکایی به این ابزارها ندارند، به این نتیجه رسیده اند که افراد دسته دوم در هیپوکامپوس مغز خود، کارایی بیشتر و عملکرد بهتری دارند.

در واقع هیپوکامپوس مسئول مدیریت حافظه و درک فضا در مغز است و از کلیدها و نشانه های بصری برای ساخت یک نقشه شناختی از دنیای اطراف با کمک جهات جغرافیایی، بهره می برد. مطالعات نشان داده است که رانندگان تاکسی در لندن که از نقشه های آنلاین بهره نمی برند، هیپوکامپوس عظیم تری در مغز خود دارند. مطالعات دیگر حاکی از آن است که اندازه هیپوکامپوس ارتباط و وابستگی مستقیمی با ابتلا به آلزایمر دارد.