این مقاله رو خیلی وقت پیش می خواستم بنویسم زمانی که وضعیت این صنف رو به وخامت نهاد و کسی بداد مشکلات این قشر که بخش عظیمی از جوانان رو در خود جای داده بود . زمانی که ....
این مقاله رو خیلی وقت پیش می خواستم بنویسم زمانی که وضعیت این صنف رو به وخامت نهاد و کسی بداد مشکلات این قشر که بخش عظیمی از جوانان رو در خود جای داده بود . زمانی که ارزش پول ایران به یک سوم رسید و کسی به کمک پیمانکاران این گروه که با ارز پایین قرارداد بسته بودند نرسید و خیلی از شرکتها و فروشگاههای این صنف به ورشکستکی و نهایتاً اقدام به تعطیلی شرکتها خود نمودند .وقتی که رمقی برای این مجموعه نمانده بود و هیچ بودجه ای برای IT در ارگانهای دولتی که بخش عظیم معاملات با این سازمانها بود در نظر گرفته نشد.ولی مشکلات آنچنان زیاد بود که دولت وقت نمی توانست در بعضی مواقع حقوق کارمندان رو پرداخت کند . نوشتن این مقاله دردی را دوا نمی کرد و هیچ گوش شنوایی برای آن پیدا نمی شد نشان به آن نامه های متعدد و مقالاتی که در سایتها و حتی مستقیم با مسئولین محترم نوشته شد کمکی نکرد. در این مقاله قصد تخریب کسی یا دولتی را نداریم که در بخشهایی هم اقداماتی صورت گرفته ولی خیلی ناقص و کم جون.در قرنی که این علم به شدت نور در حال پیشرفت است و در حال شکل گیری برای مقابله با هجوم اطلاعات و ضد اطلاعات غیر منتظره و همچنین ویروسها و کرم ها ... نیاز بروز رسانی تجهیزات سخت افزاری و نرم افزاری قدرتمند ادارات و سازمانها بخش دولتی و یا خصوصی از هر زمان دیگری نمود پیدا کرده است ولی دقیقاً در این وضعیت بحرانی ،ترمز این بخش اساسی کشیده شد ،که دلایل متعددی برای این کار وجود دارد که در این مقاله مجال تشریع آنها وجود دارد. ولی با روی کار آمدن دولت جدید با شعار "دولت تدبیر و امید " که این صنف در انتخاب آن جداً سنگ تمام گذاشت چه در جلسات خود چه در سایتهای مجازی و یا تبلیغات مستقیم ، این امید بوجود آمد که فرجی در گشودن این گره و رکود بازار IT و رونق این صنف خواهد بود. جناب آقای دکتر روحانی ریاست جمهور محترم ، مخصوصاً وزیر محترم ارتباطات و فناوری اطلاعات این صنف در حال جان دادن است اگر چاره ای اساسی و عملی برای این فناوری نو و کارآمد نکنید بیشترین ضرر را اقتصاد،فرهنگ ، اجتماع ، سیاست خارجی و در نهایت دولت خواهد دید . نفوذ و تاثیر IT وICT در کشور آنقدر زیاد و چشمگیر و تاثیر گذار هست که می توان آن را به رگ های خون رسان بدن تشبه کرد . رکود بازار به دلیل نوسانات شدید ارز از یک طرف و کم توجهی دولت قبلی با حذف و یا کم کردن اعتبارات این بخش از طرف دیگر کار را برای فعالین این صنف دشوار کرده بود .چاره کار هر چند ساده نیست ولی خیلی مشخص و معلوم می باشد. در دولت هشتم طرحی بنام تکفا وجود داشت که به سازمانهای دولتی اجازه داده شده بود جهت بهبود تجهیزات سخت افزاری و نرم افزاری خود طرحهای را با استفاده از کارشناسان و پتانسیلهای بخش خصوصی آماده و به این واحد ارسال می کردند و این ارگان بعد از بررسی و نظر کارشناسی بودجه ای را برای این طرح آماده می کرد و در سر فصل مخصوصی در اختیار سازمان درخواست کننده قرار می داد و به کمک صنف IT به نحوه احسن اجرایی می شد . این کار چندین مزیت داشت .اولاً بخش دولتی به آخرین علم روز مجهز می شد. ثانیاً بخش خصوصی با تعامل با بخش دولتی به کسب و کار خود رونق می داد و شور و نشاط خاصی در بازار بوجود می آمد و ثالثاً موجب جذب جوانان به این صنف باعث ایجاد اشتغال به معنی واقعی می شد و در نهایت با نظارت کامل دولت و دستگاههای نظارتی کاری علمی و پایدار بدون دور ریخت سرمایه ملی بوجود می آمد . نگارنده خود، مدیر یکی از این شرکتهای فعال در این حوزه می باشد که 60% کارکنان خود را علی رغم میل باطنی و مدیریتی که چندین سال برای کارشناس شدن و کسب تجربه لازم با هزینه های زیاد آماده کار بودند ،تعدل نموده است و این برای یک شرکت که چندین سال هست در این رشته فعالیت می کند درد آور است. در نهایت از دولت جدید می خواهم که توجه ویژه ای به این صنف داشته باشد ،که اگر راه بیفتد خیلی از بارهای سنگین دولت تدبیر و امید را بدوش خواهد کشید و مطمئن باشید با استفاده از این جوانان پر شور و علمی، گامهای اساسی در جهت پیشرفت ایران اسلامی در نیل به فتح قلعه های افتخار در دنیا برداشته خواهد شد محمدحسین رنجبری
